Let's get this show on the road, of misschien toch niet?

Hallo allemaal, leuk dat jij terug bent om mijn blog te lezen!

De afgelopen weken heb ik gewerkt aan het opstarten van mijn bedrijf, denk hierbij aan gesprekken met een financieel  expert, een verzekering expert, KvK inschrijving, nieuwe bankrekening openen, netwerkgesprekken en bijeenkomsten om collega’s en klanten te ontmoeten. Ook deze blog / site is onderdeel geweest van mijn voorbereiding.

Niet heel spannend maar het kost wel energie, helemaal omdat ik dit naast mijn 36 uur werkweek doe. Van één dag op het ander viel ik in een stoomversnelling: via een collega coach kreeg ik een gesprek bij een overheidsinstelling en ik kreeg  de opdracht! Euforie alom, ik kon mijn ontslag indienen. Een eerste gesprek met de leidinggevende was niet echt hoopgevend,  de verwachting was dat ik een volledige maand moest uitdienen; wij gingen in gesprek en zo zijn wij in het midden uitgekomen: 3 april 2020 is mijn laatste werkdag op mijn huidige dienstbetrekking!

En toen gebeurde het: CORONA! Nee, niet het bier, het virus! Mij is een contract toegezegd maar alles gaat nu in lock down, krijg ik nog een contract? Kan ik volgende maand mijn hypotheek  betalen?
De opdrachtgever had aangegeven dat ik per mail documenten zal ontvangen, deze diende in te vullen en terug te sturen;  dat was een week geleden,  tot op heden heb ik niets ontvangen.

Ik ken heel goed de gedachtestroom die mensen helemaal gek kunnen maken,  dat zie ik dagelijks bij mijn coachees en mentees. Nu was ik – beetje bij beetje – zelf in deze moeras aan het inzakken. Moet ik de opdrachtgever bellen of nog even een dag wachten? Hoe kon ik zo naïef zijn om nu, in deze tijd, mijn vaste baan op te zeggen?! Hoe groot wordt de crisis? Ga ik opdrachten vinden? Hoe ga ik mijn vaste lasten betalen? Is dit überhaupt de juiste beslissing nu? Is ondernemen op dit moment iets voor mij?
Mijn innerlijke criticus zag kans om mij behoorlijk te treiteren en onzeker te maken. De zin "dank voor het delen" en "delete" heb ik wel honderd keer uitgesproken, soms hardop, soms in mijn hoofd. Met goed resultaat: mijn innerlijke criticus blijft als een stalker om de hoek staan maar laat zich niet meer direct horen. 

Ik heb mijn eerste stappen / weken als ondernemer heel anders voorgesteld, in plaats daarvan komen de zorgen als eerste binnen… dat kan natuurlijk iedereen overkomen.  Ik ben een overwegend positief persoon, ik zie nagenoeg altijd de silver lining of ik ga bewust op zoek daar naar. Ik weet dat 1) een donker wolk altijd wegwaait 2) achter elk donker wolk schijnt de zon.
Het is dus alleen een kwestie van onderzoeken welke acties ik kan ondernemen om de wolk sneller te laten weg waaien... of reizen naar een ander plek, waar de zon wel schijnt!

Hartelijke groet,
Coaching Gina